Nýtt ár og þá er ágætt að fara yfir það sem gerðist rétt áðan (á síðasta ári). Ég er sátt við síðasta ár, því ég gerði alls kyns hluti sem ég hafði hugsað um að gera lengi en tók mér loksins tíma í. Ég bjó í Berlín í tæpa 3 mánuði, ein, og tók upp tvær plötur, eina fólkplötu og eina hljóðatónlistarplötu, líka ein.
Kláraði að fara yfir fjórða uppkast að fyrstu skáldsögu minni, sem ég hélt að væri tilbúin en er nú búin að fatta að það vantar herslumuninn, eitthvað sem ég mun klára 2016. Ég sótti um styrki, allnokkra meira að segja, og fékk 2 (takk Tónskáldasjóður 365 og Hljóðritasjóður STEF!) og ég og Curver erum að mixa eina plötu núna. Tvö fyrstu smáskífulögin komu út á 7-tommum í nóvember og desember, og sú þriðja kemur út í janúar og plata svo þegar allt er klárt. Vínilplötur eru komnar til að vera og það er ótrúlega gaman að nú skuli vera komin íslensk vínilpressa sem getur reddað málunum með frekar litlum tilkostnaði og litlum biðtíma. (takk vinyll.is). Það verða sko gerðar fleirri plötur á nýju ári.
Ég byrjaði að spila opinberlega með kassagítar, tambúrínu og munnhörpu að vopni á árinu, undir nafninu Heidatrubador, en sú stúlka kom nú reglulega fram áður en rokkið náði endanlega tökum á mér í unun, Heiðingjunum, Dys og Hellvar. Ég flutti tvo trúbadora, einn enskan og einn írskan, til Íslands um haustið 2015 og skipulagði litla tónleikaferð um suð-vestur-hornið. Það var gaman og ég vil endilega spila fleirri trúbadoragigg á nýju ári.
Við fluttum í miðbæ Reykjavíkur aftur (VÚ-HÚ!) og ég gæti ekki verið sáttari, það er einfaldlega svo miklu skemmtilegra í miðbæ Reykjavíkur, og ég nenni ekki að vera að þykjast eitthvað annað. Óliver, minn yndislegi sonur, fermdist borgaralega á árinu, það var fjör og gott að sjá hann verða stærri og öflugri og klárari og skemmtilegri (ef það er hægt) með hverjum deginum sem líður. (Takk Óliver!)
Ég vann á Rás 2 allt árið, nema þessa tæpa 3 mánuði sem ég fékk Berlínar-leyfi) og fékk að halda áfram að gera Langspil -íslenskt já takk, sem er lang-lang-lang-skemmtilegasta launaða vinna sem ég hef haft á ævinni. Bara það að vinna sem listamaður er skemmtilegra en það, en ekki eins örugg innkoma (ennþá að minnsta kosti). (Takk Rás 2 og RÚV og allar frábæri íslensku hljómsveitirnar og tónlistarmennirnir sem eru að senda mér tónlist, non fokking stopp, hvílík forréttindi að fá að grúska í þessu).
Hellvar er ein af uppáhaldshljómsveitunum mínum í heiminum og það er fáránlegt að vera meðlimur í hljómsveit sem maður er líka aðdáandi að. Elvar og ég stofnuðum hana í Berlín árið 2005, og því varð Hellvar 10 ára á árinu og auðvitað hefðum við átt að gefa út plötu en við bara náðum því ekki, því við vorum bæði að semja og taka upp annað efni líka. Í haust tókum við þetta föstum tökum og frumfluttum 4 lög á Airwaves í nóvember og síðan eru nokkur lög búin að bætast við, svo Hellvar er að nálgast nægjanlegt efni á næstu plötu. Takk elsku meðlimir Hellvar fyrir að nenna, vilja og hafa ástríðu fyrir tónlistinni okkar. (Takk Elvar minn, mesti séní sem ég þekki, fyrir að gera með mér músik)
Næsta ár, kalt mat: Meiri plötur, meiri listaverk, meiri tónleikar, meiri bókaskrif, meiri ferðalög, meiri uppgötvanir, meiri ást. Takk innilega fyrir mig og allt, kæri heimur.