brrrrrr, íslenskt skítaveður í berlín. Ég er að mana mig upp í að fara út í vind og raka og kulda, en á að mæta í skólann eftir um klukkutíma. Gott að lesa blogg og blogga á morgnanna með morgunmat og te. Það er greinilega allt á öðrum endanum á Íslandi vegna kennaraverkfalls, sé ég, og votta ég foreldrum hvers líf fer úr skorðum samúð, en sendi jafnframt baráttukveðjur. Ég er að spá í að fara í allar peysurnar mínar (tók 3 og svo 10 stuttermaboli með eins og asni). Ég held að ég hafi ruglast þegar ég pakkaði niður og fannst ég væri að pakka fyrir Spán. Óliver vaknaður...heimtar axlabönd á náttbuxurnar af því að þær eru aðeins of síðar, hélt þær væru að detta niður um sig. Hann átti afmæli í gær, og fékk að fara á alvöru gamaldags leikbrúðusjóv. Kostaði fullt, en var bara nokkuð gott. Sjö karakterar, og allir mjög sannfærandi, meira að segja nokkrir prumpubrandarar sem þýsk börn kunna ekki síður að meta en íslensk. En ég tók eftir einu. Þegar svo allt var búið og þýsku börnin voru að leika prumpubrandarana prumpuðu þau ekki eins og við íslendingarnir, þ.e.a.s. með tunguna út og láta vaða. Neeeei, þau prumpa með vörunum, já sko ég get það ekki einu sinni alveg. Meira svona eins og að spila á trompett, ekki að herma eftir lofti úr endaþarmi.....Mjöööög merkileg menningarstúdía. En nú held ég ég hlaupi í neðanjarðarlestina.